ده اصل بنیادین تای چی چوان
- مقالات
- جمعه, 06 بهمن 1391 22:01
- مقداد عبدی
- بازدید: 9079
نویسنده: استاد یانگ چنگ فو (Master Yang Cheng Fu)
برگردان به فارسی: مقداد عبدی (Meghdad Abdi)
مقدمه مترجم:
ده اصل بنیادی تای چی چوآن به صورت شفاهی توسط استاد فقید یانگ چنگ فو (Yang Cheng Fu) بیان شده و چن وی مینگ (Chen Weiming)، که از شاگردان ارشد او بوده، آنها را مکتوب کرده است. آنچه در ادامه آمده است برگردان این اصول می باشد. در تلاش برای ترجمه ی دقیق ده اصل بنیادی و با توجه به اهمیت بالای آن در سبک یانگ، ترجمه های صورت گرفته توسط آقایان لویس سواِیم (Louis Swaim)، جری کرین(Jerry Karin)، یانگ جویینگ مینگ (Yang Jwing Ming) و پاول بِرِنان (Paul Brennan) با یکدیگر تطبیق داده شده است. در مواردی که حساسیت بیشتری وجود داشت اصل متن چینی نیز با این ترجمه ها تطبیق داده شد. شایان ذکر است مطالبی که در داخل کروشه [ ] آورده شده است استنباط نویسندگان این وبسایت می باشد که بر اساس آموزه های شفاهی استاد بزرگ یانگ جون (Grand Master Yang Jun ) و نیز مطالعات تطبیقی، و تجربه ی ایشان در تای چی سنتی خاندان یانگ و طب چینی جهت هر چه روشن تر بیان کردن مفهوم متن آورده شده است. پیشاپیش از کاستی های موجود در این برگردان پوزش می طلبیم.
مقداد عبدی
بهمن ماه سال 1391
(نخستین بازبینی اردیبشت سال ۱۳۹۶)
ده اصل بنیادی تای چی چوان:
1- انرژی نامشهود و سرشار، تاج سر را به سمت بالا هدایت می کند.
2- در بر گرفتن سینه و باز کردن ناحیه پشت (بدن).
4- تمیز دادن بین دو حالت پر و خالی.
5- پایین آوردن شانه ها و آرنج ها.
6- از آگاهی/نیت استفاده کنید، نه از نیروی صرف. (از ای (Yì) استفاده کنید، نه از لی (Lì))
7- بالا (تنه) و پایین (تنه) از یکدیگر پیروی می کنند.
8- درون و بیرون یگانه می شوند.
9- به هم پیوسته و بدون گسستگی.
انرژی نامشهود و سرشار، تاج سر را به سمت بالا هدایت می کند.
xū lĭng dǐng jin
An intangible and lively energy lifts the crown of the head
"هدایت تاج سر به سمت بالا توسط انرژی نامشهود (jin)" اشاره دارد به قرار گرفتن سر به شکل راست در صورت و ظاهر عمل، و رسیدن شن (shén) به تاج سر در درون. نباید از نیروی زیاد برای انجام آن استفاده نمود [نیرو در اینجا اشاره به نیروی مشهود بدنی و نیز فشار ذهنی (تحت فشار گذاشتن ذهن برای انجام عمل (mental force) دارد]. اعمال نیرو سبب سفت شدن گردن و مسدود شدن جریان چی (qi) و خون (xuè) خواهد شد. شخص بایستی نیتی آگاهانه جهت یک امر طبیعی، سرشار، پویا و نامشهود را داشته باشد. [در مقابل فشار ذهنی (mental force) بایستی نیتی آگاه و رها – relaxed intention (رها از نتیجه احتمالی عمل - fruit of action) را دنبال نمود]. در غیر اینصورت جینگ شن (jīngshén) بر نخواهد خواست.
در بر گرفتن (احاطه کردن) سینه و باز کردن ناحیه پشت (بدن).
Hán xiōng bá bèi
Contain (Hold in) the chest and raise (pull up) the back
"در بر گرفتن (احاطه کردن) سینه" به این معنی است که سینه کمی به سمت درون (بدن) نگاه داشته می شود (در بر گرفته می شود یا احاطه می شود) تا چی (qi) در دان تیان (dān tiān) فرو نشیند. بایستی از بوجود آمدن حالت سختی و عدم انعطاف در سینه پرهیز نمود. بیرون دادن سینه [به عبارت دیگر عدم ایجاد حالت در بر گرفتن سینه]، موجب انسداد جریان چی (qi) در ناحیه سینه و به دنبال آن تجمع و رکود چی (qi) در این ناحیه می گردد. شخص در نتیجه ی آن دچار حالت سنگینی در ناحیه بالا [تنه] و سبکی در ناحیه پایین [تنه] خواهد شد و در نتیجه پاشنه (می تواند) به آسانی معلق گردد [استقرار دارای ریشه نبوده و استوار نخواهد بود].
"باز کردن ناحیه پشتی (بدن)" به معنی چسبیدن چی (qi) به ناحیه پشتی (بدن) می باشد. اگر شخصی توانایی انجام حالت "در بر گرفتن سینه" را داشته باشد و آنرا به درستی انجام دهد، به طور خودکار "باز کردن ناحیه ی پشتی" صورت خواهد پذیرفت. در صورتی که شخص "باز کردن ناحیه پشتی" را انجام دهد نیرو و قدرت می تواند از ستون فقرات صادر گردد (آزاد یا رها گردد) و شخص شکست ناپذیر می گردد.
[نکته کلیدی در این اصل توجه به حس گرد شدن ناحیه بالای کمر (upper back) و باز شدن آن به صورت افقی به سمت بیرون از هر دو طرف است. داشتن این حس همراه با حسی که از ترکیب اصل اول و سوم حاصل می شود و دستاورد رعایت تمام اصول مربوط به شکل بدن (از میان ده اصل) است، برای هر تای چی کار در حین پرداختن به تای چی بی اندازه مهم می باشد.]
رها کردن ناحیه کمر.
Sōng yāo
Relax the waist
کمر در حکم فرمانروای بدن می باشد. شخص با کسب توانایی رهاسازی کمر به پاهای خود در استقرار قدرت می بخشد و ریشه و پی او (در استقرار) [مانند فونداسیون در سازه]، مستحکم و با ثبات خواهد بود. تغییر وضعیت بین حالات پر و خالی (Insubstantial and substantial /Empty and full) همه از حرکات چرخشی کمر سرچشمه می گیرد. بنابراین گفته شده که "ناحیه کمر سرچشمه است (و اشتبهات هم از آنجا سرچشمه می گیرد) [命意源头在腰隙]."
اگر شخص در حالت و وضعیتی قرار گرفت که در آن دستیابی به قدرت و نیرو مقدور نیست، بایستی دلیل آنرا در ناحیه کمر و پاها جستجو کرد.
[نکته قابل توجه در این اصل مفهوم کمر (yāo) در تای چی ست که به قسمت پایین و پشت کمر (Lower Back) گفته می شود و تسلط به شیوه های استفاده از آن برای انتقال نیرو (jìn) و هدایت حرکات بدن از مهمترین مهارت هایی ست که هر تای چی کار، به خصوص در سبک سنتی یانگ، باید بدان دست یابد. عبارت قرارگیری سرچشمه زندگی و ذهن در این ناحیه به مینگ مِن (mìngmén، دروازه زندگی)، که در قسمت پایین و پشتی کمر قرار گرفته و ارتباط مستقیم و تنگاتنگی با جوهر بدن (jīng) دارد، اشاره می کند. جوهر بدن، سرچشمه این-یانگ در بدن انسان و نیز چی (qì) و شِن (shén) است. این-یانگ پایه و اساس حیات و شِن دربرگیرنده ذهن است. لذا کمر (yāo) همواره در متون تای چی و طب چینی بسیار مورد توجه بوده است.]
تمایز قائل شدن (تمیز دادن) بین دو حالت پر و خالی
Fēn xū shí
Distinguish Empty and Full
هنر تای چی تمیز دادن بین دو حالت پر و خالی را به عنوان اصل اول قرار می دهد. هنگامی که وزن تمامی بدن روی پای راست قرار می گیرد، در این حالت پای راست پر (substantial, full) و پای چپ خالی (insubstantial, empty) خوانده می شوند. در صورتی که وزن تمامی بدن روی پای چپ قرار گیرد، در این حالت پای چپ را پای پر و پای راست را خالی در نظر می گیریم. اگر شخص توانایی تمیز دادن حالات پر و خای را کسب نماید حرکات، پیچش ها و چرخش های بدن او سبک و چابک خواهند بود و نیروی او به هدر نمی رود. در غیر اینصورت، یعنی در صورتی که نتواند بین این حالات تمیز دهد حرکات و چرخشهای بدن او کند و سنگین خواهد بود، استقرار او بی ثبات بوده و به آسانی با نیروی کششی اعمال شده توسط حریف به او، تعادل خود را از دست خواد داد.
[عنوان این اصل را به صورت "تمایز قائل شدن (تمیز دادن) بین دو حالت این (yin) و یانگ (yang)" نیز می توان برگرداند، هر چند که در متن چینی به صراحت کلمات شی (shí، پر) و شو (xū، خالی) ذکر شده است. پس در حقیقت این برگردان پیشنهادی به واسطه معنی و مضمون می تواند صحیح باشد. جهت روشن شدن بیشتر این موضوع به نقل قول از استاد یانگ جون (نسل ششم خاندان یانگ) اکتفا می شود:
"مشخص کردن اینکه چیزی پر و یا خالی است بستگی به این نکته دارد که از نقطه نظر انرژی بررسی گردد یا وزن، چرا که نمی توان این دو را یکی کرد. دقیق تر این است که در مورد مشخص شدن این/یانگ صحبت کنیم. در این صورت ما بیشتر در خصوص انرژی صحبت می کنیم تا وزن. وقتی شما در مقابل حریف قرار می گیرید، هدف شما آشفته و گیج کردن این/یانگ یا پر/خالی حریف خود می باشد. اگر شما مدام در حال تغییر این/یانگ خود باشید، می توانید سرشار و زنده باشید. اگر مدام در حال تغییر باشید، پر/خالی شما روشن و واضح خواهد بود."
این سخنان از آن جهت اهمیت بسیار دارد که صرف تکیه بر وزن را به عنوان معیار در ذهنمان جهت تشخیص پر و خالی (این/یانگ) قرار ندهیم. یک نکته جالب در مورد این اصل نقطه ی مقابل آن یا وضعیت وزن مضاعف (shuāng zhòng) است که در تفسیر آن اغلب اشتباه صورت می گیرد.]
پایین آوردن شانه ها و آرنج ها.
Chén jiān zhuì zhŏu
Sink the shoulders, drop the elbows
"پایین آوردن شانه ها" به این معنی است که شانه ها را در حالت رها و گشاده قرار داده و اجازه دهیم که به پایین آویزان باشند [ بایستی توجه کرد که این به هیچ وجه به معنی آویزان بودن بدون کنترل به شکلی که حالت سستی را القا نماید نیست. رعایت تعادل در رها سازی قسمت های مخلف بدن در تای چی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است]. اگر شخص شانه هایش را رها نسازد و اجازه آویخته شدن به آنها را ندهد، شانه ها بالا آمده و به تبع آن چی (qi) نیز این سیر را دنبال کرده و به سمت بالا حرکت می کند و در نتیجه تمام بدن دچار کمبود (کاستی) قدرت خواهد بود.
"پایین آوردن آرنج ها" به معنی رها کردن آرنج ها به سمت پایین می باشد و قرار دادن آنها در وضعیت آویخته. اگر آرنج ها به سمت بالا کشیده شود، شانه ها قادر به قرار گرفتن در وضعیت مطلوب خود (اشاره به "پایین آوردن شانه ها") نخواهند بود و شخص نمی تواند حریف خود را تا فاصله ای دور، از خود براند. آیا این شباهتی به انرژی کوتاهِ [از لحاظ برد و اثر آن] هنرهای رزمی بیرونی ندارد؟
[بهترین و عملی ترین شرح برای این اصل "شعار بیست کلمه ای تای چی سنتی خاندان یانگ" نوشته استاد بزرگ یانگ جن دو (Grand Master Yang Zhen Duo) است که در قالب مقاله در همین وبسایت در دسترس است.
از آگاهی/نیت استفاده کنید، نه از نیروی صرف.
( از ای (Yì) استفاده کنید، نه از لی (Lì))
Use consciousness/intent (yì), not strenghth (lì).
Yòng yì bú yòng lì
در این مورد در متون کلاسیک تای چی صحبت شده است: " تمامی این موارد اشاره به استفاده از آگاهی/نیت (yì) داشته و نه نیروی صرف (Lì)." [این جمله بخشی از متنی بزرگتر می باشد که از نوشته های به جامانده از استاد وو یوشیانگ مبدع سبک وو/هاو است.] در هنگام پرداختن به تای چی چوآن سراسر بدن بایستی رها، آزاد و گشاده (sōng) باشد و در استفاده از حتی کوچکترین مقدار نیروی خشن و زمخت (نتراشیده و نخراشیده؛ ناآزموده) می بایست پرهیز نمود که باعث انسداد در تاندونها، استخوانها و جریان خون می شود، [در اینجا بایستی توجه نمود که مقصود از انسداد، گرفتگی کامل که مانع جریان به طور کامل گردد نیست، بلکه اشاره به ایجاد مانع جهت گردشِ هرچه روان تر، قوی تر و سرشارتر انرژی (qi) و خون (xuè) دارد. همچنین توجه به اینکه مفهوم خون (xuè) از منظر طب چینی به سبب ماهیت و عملکرد، در برگیرنده و در عین حال گسترده تر از آن مفهومی است که در ذهن ما از خون وجود دارد] و شخص در حرکت، محدود، بسته و بدون انعطاف (گره خورده) خواهد بود.
در نتیجه آن [رعایت و عمل به این مورد] شخص در تغییر و تبدیل چابک و سبک بوده، چرخشها و حرکات دوار او آزادانه و به صورت طبیعی رخ خواهند داد. ممکن است شما دچار تردید شوید که چگونه ممکن است شما قدرت را در خود پرورش داده در حالیکه از نیروی خود در این راستا [نیروی مشهود بدنی] استفاده نمی کنید؟ پاسخ را می توان از منظر مجاری (کانالهای ) اصلی (Jīng) و فرعی (Lūo) در بدن انسان یافت که همانند راه آبهای روی زمین در بدن جاری هستند. هنگامی که راه آبها مسدود نباشند آب جریانی روان خواهد داشت. (در بدن انسان نیز) هنگامی که کانالها مسدود نباشند انرژی (qi) جریانی [روان، قوی و سرشار] خواهد داشت.
هنگامی که بدن گرفته و سخت باشد، کانالها (Jīng-Lūo) پر شده [چون معنی کلمه چینی پر شدن/پر کردن بود، عیناً در اینجا آورده شده و در معنی اشاره به محدود شدن کانالها و ایجاد حالت انسداد و تنش بر مجاری و سیستم جینگ-لو (JīngLūo) دارد]، چی (qì) و خون (xuè) دچار رکود می شوند و در نتیجه حرکات، چرخش ها و پیچش ها چابک، سریع و موثر نخواهند بود، در صورتی که حتی یک تار مو کشیده شود تمام بدن (تحت تاثیر قرار گرفته) و حرکت می کند. اگر شخص به جای به کار بردن نیروی صرف (Lì) از آگاهی/نیت (yì) استفاده نماید، جایی که آگاهی/نیت به آنجا رسد [حضور داشته باشد]، چی (qì) پیروی نموده و به آنجا می رسد [حضور خواهد داشت]. بدین سان، چی (qì) و خون (xuè) قوی و سرشار جریان خواهند داشت. تداوم چنین جریانی به صورت پیوسته و روزانه به جایی می رسد که در سراسر بدن جریان به دور از هر گونه انسداد و رکود در حرکت و گردش خواهد بود. پس از تمرین و ممارست طولانی مدت شخص نیروی درونی حقیقی را کسب می نماید. از این روست که در متون کلاسیک تای چی آمده است: "نهایت نرمی منجر به نهایت سختی می شود." [در حقیقت این جمله پاسخ به همان سوالی است که در چند سر بالاتر به عنوان تریدی مطرح شده بود و توضیحاتی که در سطور بعدی پس از سوال آمدند شرحی بر چگونگی رخ دادن و پرورش این قدرت (قدرت درونی) هستند.]
آنانی که در تای چی چوآن زبر دست هستند و از مهارت بالایی برخوردار هستند [اساتید حقیقی] دستانی به مثابه آهن دارند که در پوششی از پنبه پیچیده شده است. زمانی که رزمی کاران هنرهای رزمی بیرونی قدرت خود را به کار می بندند، نیرو و قدرت آنها واضح و آشکار است. هنگامی که از آن استفاده نمی کنند بسیار سبک و شناور هستند. این آشکار است که قدرت آنها بیرونی (و جسمانی) می باشد. زمانی که از آگاهی/نیت (yì) استفاده نشود و نیروی صرف (Lì) به کار گرفته شود، شخص بسیار آسان و سهل حرکت داده شده و ریشه کن خواهد شد. [ریشه اشاره به استحکام و برقراری در استقرار و نیز در حال حرکت دارد]. این در خور احترام و توجه نیست.
[دلیل استفاده از کلمه Măn به معنی پر شدن به احتمال زیاد به خاطر تشبیه کانالهای انرژی بدن انسان به راه آبهای روی زمین است. انسداد راه آبها و رودخانه ها به دلیل پر شدن مسیر جریان آنها اتفاق می افتد. در نتیجه پر شدن راه آب، انسداد آن را یادآور می شود. به همین علت و به جهت درک بهتر انسداد در کانالهای انرژی آن را به پر شدن راه آبها تشبیه نموده است. به هر حال منظور اصلی رابطه ی علّی بین گرفتگی و سختی بدن، و انسداد و در نتیجه ایجاد محدودیت جریان در کانالهای انرژی بدن می باشد.
در اینجا جهت روشن کردن بیشتر تمایز بین لی (Lì) و جین (Jìn) گزیده ای از صحبتهای استاد یانگ جون (نسل ششم خاندان یانگ) در این خصوص بیان می شود:
"yì ذهن است و Lì بیشتر نزدیک به نیرو می باشد. اصل ششم ( از yì استفاده کنید نه از Lì) اشاره به چیزی دارد که نقطه شروع حرکت ماست. به این معنی نیست که از انرژی خود استفاده نکنید، بلکه انرژی و نیرو دو چیز متفاوت هستند. در معنای کلاسیک آن، نیرو (Lì) از ماهیچه ها نشأت می گیرد در حالیکه انرژی (Jìn) از تاندونها. پدربزرگ من [استاد یانگ جِنگ دو، نسل چهارم خاندان یانگ] بارها گفته است که نیرو (Lì) قدرتی ناآزموده و زمخت و خشن است. انرژی (Jìn) از یک فرآیند تصفیه می گذرد و آبدیده می شود و در نتیجه ی آن حالتی فنر مانند به خود می گیرد [همانند فرآیند تبدیل آهن به فولاد]. ما کیفیت Lì را تصفیه می کنیم، پس از تمرین مداوم تبدیل به جین (Jìn) می گردد. جین (Jìn) از لی (Lì) سرچشمه می گیرد و ما به واقع نمی توانیم این دو را از یکدیگر جدا کنیم. اما تفاوت لی (Lì) در کند [در معنی مقابل تیز] و غیر قابل انعطاف بودن آن است. هنگامی که به مطالعه و تمرین تای چی چوآن می پردازیم به ندرت در مورد لی (Lì) صحبت می کنیم و روی صحبت ما جین (Jìn) می باشد. در فرآیند تمرین کردن، ما از لی (Lì) استفاده می کنیم اما تمرکز ما بر روی فرآیند تبدیل لی (Lì) به جین (Jìn) می باشد.]
بالا (تنه) و پایین (تنه) از یکدیگر پیروی می کنند.
Shàng-xìa xiāng suì
Upper and Lower follow each other
در شرح "بالا (تنه) و پایین (تنه) از یکدیگر پیروی می کنند (یکدیگر را دنبال می کنند)" در گفتاری در متون کلاسیک تای چی آمده است: "ریشه آن در کف پا می باشد [قسمت پایین پا (از قوزک به پایین) منظور است که در انگلیسی به foot تعبیر می شود در برابر leg قسمت بالای پا (شامل ساق پا) می باشد]، توسط پاها (قسمت بالای پا) جریان پیدا می کند و صادر می گردد (به سمت بالای بدن و کمر)، توسط کمر کنترل و هدایت شده و در انگشتان صورت و شکل می پذیرد (نمایان می گردد؛ اعمال می گردد). از کف پا به سمت بالای پا، سپس به سمت کمر، بایستی یکسره و یکپارچه و پیوسته با محوریت یک چی (Qi) اجرا گردد."
[در اینجا یک تعبیر دیگر نیز می توان از کلمه ی چینی yī qì داشت و آن اجرای این حرکت در یک نفس است که سرعت بالا و حالت انفجاری حرکت را القا می کند. دانستن این نکته تصویر بهتری را در ذهن از شیوه ی رایج انجام این حرکات ایجاد می کند. محوریت qi در تفسیر کلمه پیوستگی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. از انجا که در توصیف حرکات تای چی همواره از صفت پیوستگی سخن به میان می آید بایستی توجه داشت که مفهوم آن فقط پیوستگی حرکات بدنی و مشهود نیست، بلکه منظور و هدف اصلی پیوستگی در جریان qi در حین اجرای حرکت و همچنین اجرای فرم می باشد. در برخی حالات ممکن است حرکت ظاهریِ فرم تای چی کار در بیننده گمان گسستگی ایجاد کند در حالیکه پیوستگی همچنان در درون وجود دارد.]
دست ها حرکت می کنند، کمر حرکت می کند، پاها حرکت می کنند، نگاه نیز به تبع آنها حرکت می کند.[در اینجا از yănshén استفاده شده که معنی آن گسترده تر از "نگاه" می باشد. جایگاه (shén) شن در قلب (شین،xīn ) است و حالت آن در چشمها ظهور و بروز پیدا می کند. در خصوص مفهوم شن جای سخن بسیار است و در اینجا به این نکته اکتفا می شود که سرچشمه حالت خودآگاهی و حضور (در لحظه حال) شِن می باشد. جلوه و ظهور درجه خودآگاهی و حضور فرد از چشمان او به بیرون می درخشد. به عبارتی چشم در گاه (دروازه) شن (shén) است. در اینجا yănshén اشاره به تمرکز نگاهی دارد که دارای درخشندگی ناشی از حال خودآگاهی و حضور در لحظه است].
تنها در این حالت می توان گفت که "بالا (تنه) و پایین (تنه) از یکدیگر پیروی می کنند." در صورتی که حتی یک عضو حرکت نکند فرم در سردرگمی و بی نظمی خواهد بود. [یکی از مهمترین اصول در شیوه حرکت تای چی کار هماهنگی و موزون بودن (coordination) حرکات اوست. تمام بدن بایستی به صورت یکپارچه و واحد حرکت کند.]
درون و بیرون یگانه می شوند.
Nèi wài xiāng hé
Internal and external are united.
آن چه شخص با پرداختن به تای چی پرورش می دهد شن (shén) می باشد، (تای چی چوآن شِن (shén ) را می پروراند). بنابر این گفته شده: "شن (shén) فرمانده است و بدن از دستورات او پیروی می کند. اگر جینگ شن (Jīngshén) در شخص برانگیخته گردد، در نتیجه آن حرکات او چابک و سبک خواهند بود. فرم (اشاره به فرم تای چی) چیزی خارج از "پر- خالی" و "باز- بسته" نیست. آنچه باز و گشوده خوانده می شود تنها اشاره به گشودن و گستردن دست ها و پاها [بیرون] ندارد بلکه ذهن (xīnyì) [درون] نیز همراه با آن گشوده و گسترده می شود. آنچه بسته خوانده می شود تنها اشاره به بستن و جمع کردن دست ها و پا ها [بیرون] ندارد بلکه ذهن [درون] نیز همراه با آن بسته و جمع می گردد. هنگامی که درون و بیرون به صورت چی (Qi) واحد [یگانه و یکپارچه] شوند، آن هنگام پیوستگی و یکپارچگی کامل وجود دارد [در اینجا نیز همانطور که در اصل هفتم ذکر شد، به اهمیت پیوستگی اشاره و به گره خوردگی آن با چی (qì) تاکید شده است].
[در اینجا آوردن یک پاراگراف از یکی از کتابهای دکتر یانگ جویینگ مینگ با نام (Taijiquan Theory of Dr.Yang Jwing Ming) جهت روشن شدن بیشتر معنای عبارت شین-ای (xīnyì) خالی از لطف نیست. در اینجا دکتر یانگ جویینگ مینگ نظر خود را در مورد شین-ای شرح داده است. تلفظ کلمه xin در فارسی "شین" و تلفظ کلمه yi "ای" می باشد.
Taìjí xīnyì yīn yáng lùn
Yin-yang theory of Taiji's xīn an yì
نظریه این-یانگ در xin و yi در تای چی
"شین (xīn) و ای (yì) دائوی تای چی چوآن هستند. از xīn و yì که این(yīn) می باشند، حرکات بیرونی که یانگ (yang) هستند نمود و بروز پیدا می کنند. این در حالی است که هنرجویان بایستی به این نکته توجه کنند که xin و yi خود دارای این-یانگ (yīn-yáng) هستند.
Xīn یانگ، فعال، احساسی، شناور و در جوش و خروش است. ای (yì)، این (yin)، آرام، دانا، سامان یافته، نشست کرده و با ثبات است. Xīn نیروی محرکه و yì فرمان هدایت است. از xin احساس (در معنی emotion) تحریک شده، شِن (Shén) برانگیخته می شود و از yì وجوه تمایز آشکار گشته و شن (Shén) متمرکز خواهد بود."
سپس در توضیح آمده است:" ما بر اساس تفکر چینی، دارای دو گونه ذهن هستیم. یکی ذهن احساسی (emotional mind) که شین (xīn) خوانده می شود و دیگری ذهن خردمند که ای (yì) خوانده می شود. شین (xīn) شما را تحریک، غمگین و خوشحال کرده و با احساسات سر و کار دارد در حالیکه ای (yì) شما را آرام کرده و قدرت تفکر منطقی را به شما می دهد. به این دلیل شین (xīn) به حالت yang طبقه بندی می شود و ای (yì) به حالت این (yin). یانگ به شما نیرو را عرضه می دارد در حالی که ای (yì) نحوه بروز و نمود آن قدرت را کنترل می کند. در جامعه چی کونگ چین، شین (xīn) با میمون مقایسه می شود و ای (yì) با اسب. به همین سبب است که اغلب در متون قدیمی عبارات شین-میمون (xin-monkey) و ای-اسب (Yi-horse) دیده می شود (Xīn yuán yì mă) ."
و در ادامه می آورد:"اگر تنها شین (xīn) فعال بوده و ای (yì) نمود نداشته باشد، آنگاه اگر چه احساس و نیروی محرکه قوی است، ممکن است شما در هنگام مبارزه خود را در معرض قرار داده و این فرصتی در اختیار حریف شما خواهد بود. در این صورت شما احساسی مبارزه می کنید. در حالیکه اگر ای (yì) بدون اثر شین (xīn) حاضر باشد، با اینکه ای (yì) متمرکز و تصمیمات روشن خواهد بود، به دلیل پایین بودن و کمبود احساس (روح رزم و مبارزه) روحیه مبارزه شما ضعیف خواهد بود. در این صورت شما از ترس ابهت حریف خود، از او شکست خواهید خورد. از آنچه در بالا آمد می دانیم که دائو در هماهنگی، همکاری و تعامل متقابل این-یانگ است. این بدان معناست که دائوی تای چی هماهنگی متقابل شین (xīn) و ای (yì) می باشد."
همانطور که در بالا آمد این مطالب از کتاب "تئوری تای چی چوآن دکتر یانگ جویینک مینگ" آورده شده است. یانگ جویینگ مینگ در این کتاب نظریات شخصی خود را که حاصل بیش از چهل سال تحقیق، تمرین و آموزش تای چی چوآن می باشد را نگاشته و در اختیار علاقمندان قرار داده است.]
به هم پیوسته و بدون گسستگی.
Xiāng lián bù duàn.
Linked without breaks.
در خانواد هنرهای رزمی بیرونی (external martial arts) نیروی (jin) مورد استفاده، نیروی پس زایشی (واقع شده پس از تولد، Hòutiān jìn) زمخت، ناآزموده و بی روح می باشد. بنابراین دارای ابتدا و انتها (شروع و توقف) بوده، زمانی در حال انجام است و زمانی متوقف می شود. هنگامی که نیروی ابتدایی (Jiù Lì) به اتمام رسیده و مصرف شده، نیروی پسین (xīn Lì) هنوز زاده نشده است. در این هنگامه و لحظه، او به آسانترین شکل ممکن می تواند مورد تهاجم و حمله قرار گیرد. تای چی چوآن از آگاهی/نیت (ای،yì) به جای نیروی صرف (لی ،Lì) بهره می برد. [جین (Jìn)] از آغاز تا پایان پیوسته و بدون توقف، در حرکت دوره ای مدام می باشد. همانطور که در مفاهیم کلاسیک تای چی آورده شده است: "همانند رودخانه ی طویل و بزرگ (رودخانه یانگ تسه)، روان و بی انتها در جریان است." همچنین گفته شده است: "انرژی را به مثابه ریسیدن ابریشم حرکت دهید." این کلمات اشاره به دوخته شدن تمامی آن [حرکات درونی و بیرونی] توسط چی (Qi) واحد دارد.
در حرکت، جویای سکون باش.
(در حرکت جویای بی حرکتی باش)
(سکون را در حرکت جستجو کن)
Dòng zhōng qiú jìng.
Seek stillness in motion.
خانواده ی هنر های رزمی بیرونی (External martial arts) تاکید بالایی روی حرکات پرشی و گام برداشتن داشته و به آنها به چشم نوانایی می نگرند. چی (qì) و قدرت بدنی (Lì) خود را به تمامی صرف می کنند، طوری که بعد از تمرین با کمبود نفس مواجه می شوند. تای چی چوآن جهت کنترل حرکت از سکون استفاده می کند. حتی هنگام حرکت سکون وجود دارد. بنابراین در هنگام تمرین و اجرای فرم، هر چه آرامتر، بهتر. هنگامی که به آرامی تمرین می کنیم نفس کشیدن ما عمیق و طولانی می گردد و چی (qì) در دان تیان (dāntián) نشست می کند. بدین سبب شخص از فشار و صدمه به سیستم گردش خون جلوگیری می کند. هنرجویان بایستی به دقت به تفکر در این مورد بپردازند، سپس معنی آنرا دریابند.
[توضیحات استاد یانگ جون (نسل ششم خاندان یانگ) در این مورد بسیار روشن گر می باشد. بخشی از آن به اختصار در پایین آورده شده است:
"در برگردان این اصل به نظر من باید گفت: "بدن در حال حرکت کردن است، ذهن آرام می گیرد (در سکون)، یافتن تعادل درونی و قرار گرفتن در نقطه مرکز." منظور از تعادل، فیزیکی نیست بلکه ذهن شما بایستی در تعادل باشد و این همان قرار گرفتن در نقطه ی مرکز است. هنگامی که ذهن شما آرام است، اساساً به گونه ای واقع می شود که شما فکر نمی کنید، اما فکر می کنید. ما گمان می کنیم که فکر نمی کنیم اما فکر می کنیم. فکر نکردن به این معنی است که شما به همه چیز فکر می کنید. به محض اینکه یک فکر خاص را تفکر کنید چیز دیگری را از دست داده اید. اگر شما در مورد اینجا فکر کنید آنطرف دیگر را از دست می دهید، در این حالت شما در مرکز قرار ندارید. فکر نکنید، ذهن خود را آرام نگه دارید. در حقیقت ذهن آرام آگاهی شما را افزایش می دهد. چون شما فکر نمی کنید تمرکز شما افزون می گردد. با تمرکز بر روی یک چیز، چیز دیگری را از دست می دهید. این حالت از آرامش ذهن به این معنی نیست که شما هیچ فکری در سر ندارید، شما در یک حالت از آمادگی همیشگی قرار دارید."
با توجه به سخنان استاد یانگ جون این مسئله بسیار روشن و واضح می نماید و بایستی با تمرین مداوم و آگاهانه آنرا درک نمود.]
استاد یانگ چنگ فو و شاگرد او، استاد چن ویمینگ
